Poznati glumac Žarko Laušević preminuo je u 63. godini poslije kratke i teške bolesti. Datum i mjesto sahrane biće naknadno saopšteni.
Karijera Žarka Lauševića bila je karijera koju bi svako poželio.
Bilo da je igrao glavnu ulogu ili epizodu, Lauševićevi likovi redovno su ulazili u antologije najboljih glumačkih ostvarenja. Već 1982, sa 22 godine, dobio je prvu filmsku ulogu i od tada je svake sezone imao neku filmsku, televizijsku ili pozorišnu premijeru.
Rođen je 19. januara 1960. godine na Cetinju. Diplomirao je glumu na Fakultetu dramskih umetnosti u Beogradu, a bio je član Jugoslovenskog dramskog pozorišta.
Ulogom u filmu Progon debitovao je na filmu 1982. godine. Iste godine ostvario je značajne uloge u filmovima Savamala i Direktan prenos. Veliku slavu doživio je sa jednom od glavnih uloga u TV seriji Sivi dom (1984).
Žarko Laušević u svojoj knjizi kao početak tragičnih događaja koji su ga snašli markirao izvođenje predstave Sveti Sava u Jugoslovenskom dramskom pozorištu 31. maja 1990. godine. Bilo je to gostovanje Narodnog pozorišta iz Zenice sa predstavom po tekstu Siniše Kovačevića, u režiji Vladimira Miličina.
Laušević je tad bio u zenitu popularnosti i u predstavi je igrao naslovnu ulogu, za koju je dobio Sterijinu nagradu 1990. u Novom Sadu, ali i mnoge druge. Poslije toga Lauševićev život postao je pakao. Pripadnici Srpskog omladinskog bloka i Srpske svetosavske stranke koji su prekinuli predstavu, počeli su da proganjaju Lauševića, prekidali su mu predstave, čekali ga ispred stana, prijetili smrću njemu i njegovoj porodici.
Prekretnica u njegovom životu je 31. jul 1993. godine.
Žarko i njegov pet godina stariji brat Branimir, zvani Mili, napadnuti su od grupe ljudi u blizini jednog podgoričkog lokala. Tom prilikom je Žarko iz svog pištolja usmrtio dvije osobe, a teško ranio jednu.
Osuđen je na 13 godina zatvora zbog dvostrukog ubistva. Presuda je, nakon žalbi, potvrđena 1994. godine. Kaznu je izdržavao u Spužu i Požarevcu. Nakon ukidanja presude od strane Saveznog suda, po ponovnom pretresu februara 1998. godine, izrečena mu je kazna od četiri godine zatvora zbog dvostrukog ubistva u prekoračenju nužne odbrane. Budući da je u tom trenutku već izdržao 4,5 godine, pušten je na slobodu. Po izlasku iz zatvora napustio je zemlju i otišao u Njujork.
Međutim, Vrhovni sud Crne Gore je, po žalbi tužioca 30. marta 2001. godine, tu odluku o kazni preinačio i izrekao kaznu od 13 godina zatvora. Dana 3. jula 2009. godine, saopšteno je da je Laušević uhapšen u Sjedinjenim Američkim Državama zbog boravka u SAD bez vize i da se razmatra njegova ekstradicija Srbiji po međunarodnoj potjernici koja je raspisana 2002. godine na zahtjev Trećeg opštinskog suda u Beogradu. Sud u Njujorku donio je ipak odluku o ukidanju pritvora Lauševiću.
Segmente iz života, Laušević je pretočio u knjigu Godina prođe dan nikad koja je objavljena 2011. Drugu knjigu Sve prođe pa i doživotna posvetio je svom životu u zatvoru, a 2022. objavio je i treću knjigu Padre idiote.
Laušević je pomilovan 29. decembra 2011. godine, a srpski pasoš uručen mu je 1. februara 2012.
O njegovom životu napravljen je film Lauš po ideji, scenariju i u režiji Branke Bešević Gajić, čija je premijera održana u februaru 2014. godine, a televizijska publika ovih dana prati seriju Pad koja je inspirisana životom Žarka Lauševića.
pročitaj više
